Η νεκροφανεια(καλεσμα σ'ενα φωτεινο τουνελ..;ευχαριστω δε θα παρω)

Εχουν εκδωθει δεκαδες βιβλια με αναφορες ατομων που επεστρεψαν απ'το θανατο και στα οποια δηιγουνται τις εμπειριες τους.Οι περιγραφες ειναι πανω-κατω κοινοτυπες και αρχιζουν ως εξης:Το ατομο χανει τις αισθησεις του,αισθανεται να βγαινει απ'το σωμα του και να αιωρειται ψηλα παρακολουθωντας τους αλλους να τρεχουν σε βοηθεια του.Ξαφνικα ανοιγεται μπροστα του ενα τουνελ το οποιο και ακολουθει,παντου υπαρχει ηρεμια και γαληνη.Βλεπει ζωντα και μη,αγαπημενα προσωπα του και η ζωη του περναει απο μπροστα του σαν ταινια.Στο τελος του τουνελ και αναλογα με τα πιστευω του καθε ατομου(χριστιανος,ιουδαιος,βουδιστης κτλ)αλλαζει και η μορφη που τον καλει.Ολα ειναι υπεροχα και φωτεινα(μερικες φορες αναφερονται και λειβαδια)και στο τελος το ατομο δεν υπακουει στα κελευσματα του φωτεινου οντος και επιστρεφει απογοητευμενο στα γηινα αφηνοντας πισω του τη γαληνη.Καπου εδω τελειωνει η εξιστορηση.Στην πραγματικοτητα τα γεγονοτα ακολουθουν την εξης πορεια.Λιγο πριν το θανατο ο υποθαλαμος του εγκεφαλου με τη συμβολη και του δεξιου λοβου της φαντασιας,αρχιζει να παραγει ωραιοποιημενες εικονες.Εδω πρεπει να αναφερουμε οτι ο ανθρωπος δεν ειναι νεκρος εστω κι'αν το εγκεφαλογραφημα και το καρδιογραφημα δειχνουν ευθεια.Οι δυο αυτες μετρησεις ειναι ελλιπεις αφου μετρουν το ρευμα που κυκλοφωρει στην επιφανεια μονο των οργανων,ομως και τα δυο οργανα(εγκεφαλος-καρδια)δεν ειναι λεια.Ετσι παει καποιος στο γιατρο για καρδιογραφημα και ειναι ενταξει και σε πεντε λεπτα πεθαινει απο ανακοπη.Ο ανθρωπος που νομιζει οτι πεθανε και εξηγει οτι ειδε,στην πραγματικοτητα ειναι ζωντανος.Συνηθως τετοιες περιπτωσεις καταληγουν μονο οταν θεωρηθουν(λανθασμενα)νεκροι και τοποθετηθουν σε ψυγεια.Γι'αυτο και η παραδοση μας θελει αθαφτο το νεκρο για τρεις μερες.Το γενικο συμπερασμα ειναι οτι αυτοι οι ανθρωποι που αναφερονται στις...μεταθανατιες εμπειριες τους ,ουδεποτε πεθαναν,απλα πλησιασαν λιγο πριν το θανατο και βιωσαν μια εγκεφαλικη λειτουργια.Κανεις θνητος δεν εχει επιστρεψει απ'το θανατο.Η ζωη μας ειναι μια και πρεπει να την αξιοποιουμε.Ο ανθρωπος ερχεται στον κοσμο με οδυνη(με κλαματα αντικρυζει τη ζωη)και φευγει με οδυνη.Η στιγμη που η ψυχη αφηνει το σωμα,πραγματικα ειναι οδυνηρη.