Link

Αφιερωση

Ο διαδυκτιακος αυτος χωρος αφιερωνεται στην D.

Link

Η νεκροφανεια(καλεσμα σ'ενα φωτεινο τουνελ..;ευχαριστω δε θα παρω)

Εχουν εκδωθει δεκαδες βιβλια με αναφορες ατομων που επεστρεψαν απ'το θανατο και στα οποια δηιγουνται τις εμπειριες τους.Οι περιγραφες ειναι πανω-κατω κοινοτυπες και αρχιζουν ως εξης:Το ατομο χανει τις αισθησεις του,αισθανεται να βγαινει απ'το σωμα του και να αιωρειται ψηλα παρακολουθωντας τους αλλους να τρεχουν σε βοηθεια του.Ξαφνικα ανοιγεται μπροστα του ενα τουνελ το οποιο και ακολουθει,παντου υπαρχει ηρεμια και γαληνη.Βλεπει ζωντα και μη,αγαπημενα προσωπα του και η ζωη του περναει απο μπροστα του σαν ταινια.Στο τελος του τουνελ και αναλογα με τα πιστευω του καθε ατομου(χριστιανος,ιουδαιος,βουδιστης κτλ)αλλαζει και η μορφη που τον καλει.Ολα ειναι υπεροχα και φωτεινα(μερικες φορες αναφερονται και λειβαδια)και στο τελος το ατομο δεν υπακουει στα κελευσματα του φωτεινου οντος και επιστρεφει απογοητευμενο στα γηινα αφηνοντας πισω του τη γαληνη.Καπου εδω τελειωνει η εξιστορηση.Στην πραγματικοτητα τα γεγονοτα ακολουθουν την εξης πορεια.Λιγο πριν το θανατο ο υποθαλαμος του εγκεφαλου με τη συμβολη και του δεξιου λοβου της φαντασιας,αρχιζει να παραγει ωραιοποιημενες εικονες.Εδω πρεπει να αναφερουμε οτι ο ανθρωπος δεν ειναι νεκρος εστω κι'αν το εγκεφαλογραφημα και το καρδιογραφημα δειχνουν ευθεια.Οι δυο αυτες μετρησεις ειναι ελλιπεις αφου μετρουν το ρευμα που κυκλοφωρει στην επιφανεια μονο των οργανων,ομως και τα δυο οργανα(εγκεφαλος-καρδια)δεν ειναι λεια.Ετσι παει καποιος στο γιατρο για καρδιογραφημα και ειναι ενταξει και σε πεντε λεπτα πεθαινει απο ανακοπη.Ο ανθρωπος που νομιζει οτι πεθανε και εξηγει οτι ειδε,στην πραγματικοτητα ειναι ζωντανος.Συνηθως τετοιες περιπτωσεις καταληγουν μονο οταν θεωρηθουν(λανθασμενα)νεκροι και τοποθετηθουν σε ψυγεια.Γι'αυτο και η παραδοση μας θελει αθαφτο το νεκρο για τρεις μερες.Το γενικο συμπερασμα ειναι οτι αυτοι οι ανθρωποι που αναφερονται στις...μεταθανατιες εμπειριες τους ,ουδεποτε πεθαναν,απλα πλησιασαν λιγο πριν το θανατο και βιωσαν μια εγκεφαλικη λειτουργια.Κανεις θνητος δεν εχει επιστρεψει απ'το θανατο.Η ζωη μας ειναι μια και πρεπει να την αξιοποιουμε.Ο ανθρωπος ερχεται στον κοσμο με οδυνη(με κλαματα αντικρυζει τη ζωη)και φευγει με οδυνη.Η στιγμη που η ψυχη αφηνει το σωμα,πραγματικα ειναι οδυνηρη.

Παρουσιασεις:1-Προδρομος Εμφιετζογλου

Ο Προδρομος Εμφιετζογλου γεννηθηκε στο Νεο Φαληρο το 1937.Οι γονεις του Συμεων και Σοφια καταγονταν απ'την Καππαδοκια.Ειναι παντρεμενος με την Κωνσταντινουπολιτισσα Λενα Καψαλη κι'εχουν μια κορη ,την Μελινα.Ο Πρόδρομος Εμφιετζόγλου σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και ύστερα από μία περίοδο ακαδημαϊκής καριέρας ως επιμελητής, ίδρυσε μία μικρή εταιρεία μελετών και κατασκευών τεχνικών έργων.Η ατομική εταιρεία μετατράπηκε το 1974 στην ΜΗΧΑΝΙΚΗ Α.Ε. στην οποία είναι μέχρι σήμερα κύριος μέτοχος και πρόεδρος Δ.Σ.Η ΜΗΧΑΝΙΚΗ σήμερα αποτελεί Όμιλο Εταιρειών που δραστηριοποιούνται στις κατασκευές, στην ανάπτυξη ακινήτων, στην βιομηχανία και στην ενέργεια με 2000 και πλέον εργαζόμενους.Από το 1990 η ΜΗΧΑΝΙΚΗ είναι εισηγμένη στο Χρηματιστήριο Αθηνών.Πέραν της επιχειρηματικής του δράσης ο Π.Ε. έχει σημαντική συμμετοχή σε κοινωνικές, θρησκευτικές και πολιτιστικές δραστηριότητες.
Έχει υιοθετήσει 24 ακριτικα χωρια στη Φλωρινα και στη Θρακη,έχει ιδρύσει πολιτιστικούς και αθλητικούς συλλόγους, έχει συμβάλλει στην προβολή της Ελληνικής Παιδείας, έχει βοηθήσει στην κοινωνική εξέλιξη και ανάπτυξη των Πομάκων και των Τσιγγάνων και έχει συμβάλλει στην διαφύλαξη των κειμηλίων του Αγίου Όρους.Για την γενικότερη επιχειρηματική και κοινωνική του προσφορά έχει ανακηρυχθεί επίτιμος διδάκτωρ των Πανεπιστημίων Θεσσαλονίκης και Abertay Dundee Σκωτίας, έχει βραβευθεί από την Ακαδημία Αθηνών με το χρυσό μετάλλιο, ως και από τους Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως και Ιεροσολύμων, και τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό. Επίσης, έχει ανακηρυχθεί επίτιμος δημότης πολλών ελληνικών πόλεων.Στην Ουκρανία ενεργοποιήθηκε από το 1994 ιδρύοντας την ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ επενδύοντας 20 εκατ. δολάρια, αρχικά στην Οδησσό και στη συνέχεια στην Μαριούπολη και στο Κίεβο. Παράλληλα, ενίσχυσε σχολεία, εκκλησίες και πολιτιστικούς συλλόγους συμβάλλοντας γενικότερα στην ανάπτυξη των δεσμών συνεργασίας και φιλίας μεταξύ των δύο χωρών.Στις 17 Δεκεμβριου του 1997 και ωρα 21:15 αεροσκαφος τυπου Γιακοβλεφ JAK-42 που μετεφερε 70 εργατες του Εμφιετζογλου (42 Ελληνες)και που επεστρεφαν απο Ουκρανια για τη γιορτη των Χριστουγεννων,κατεπεσε στο χωριο Αρωνας Πιεριας σε υψομετρο 400 μετρων στη χαραδρα Πελεκας.Δεν υπηρξαν επιζοντες.Ο Εμφιετζογλου παρα το απροσμενο και τραγικο αυτο γεγονος συνεχισε το εθνικο του εργο.Ο ζωγραφικος πινακας που παραθετουμε ειναι εργο του Νικολαου Γκυζη με τιτλο κρυφο σχολειο και ανηκει στη συλλογη του Προδρομου Εμφιετζογλου.

Link

Γνωριμια-διαυλος-5

Αυτος ο κομβος αποτελει βημα προβολης ιδεων,εικονων,Εκλεκτων ατομων.Η διαχειρηση του ηλεκτρονικου κομβου ειναι πολυπλοκη,απαιτει τεχνικες γνωσεις και βρισκεται σε δοκιμαστικο σταδιο.Για τη σωστη διαμορφωση του χωρου θα ζητηθει συνδρομη φιλων που εχουν τις απαιτουμενες γνωσεις(δεν ειναι δυνατο καποιος να ξερει τα παντα,ο καθενας στον τομεα του..)και αν διαπιστωθει οτι δεν ειναι ικανοποιητικη η μορφη του,αυτος θα καταργηθει.Ο διαυλος δε δημιουργηθηκε με ποσοτικα αλλα με ποιοτικα κριτιρια,δεν αναζητει πληθη,αντιθετα ειναι ανοιχτος σε λιγες και ενδιαφερουσες αποψεις.Μακρια απ'την ελλειψη σοβαροτητας των ζωντανων διαδυκτιακων δωματιων συζητησεων(τα οποια ειναι ισως προτειμητεα μονο για αστεια της ωρας και για ανουσιους διαξιφισμους που ποτε δεν οδηγουν πουθενα)αυτη η ησυχη γωνια προσφερει πληροφοριες και δεχεται προτασεις.Μεσω των περιεχομενων εδω επιδιωκεται αμεσα η εμμεσα(εδω απαιτειται η οξυδερκεια του καθενος)να περασουν προς καθε πλευρα μυνηματα.Η αποστολη θεματων θα γινεται οποτε αυτο κριθει απαραιτητο και μονο αν υπαρχει κατι ουσιαστικο να ειπωθει.Η γραφη εδω δεν πλατιαζει για να γεμισει με αοριστολογιες σελιδες,αντιθετα ειναι οσο το δυνατο συντομη και περιεκτικη.Ο παρων χωρος μας ειναι γνωστο οτι παρακολουθειται απο ετεροκλητα(κατα τα φαινομενα)κεντρα ομως αυτο δε μας κανει να νιωθουμε αβολα,αντιθετα χαιρομαστε γι'αυτο,η διακοπη της λειτουργιας του μπορει να προκληθει απ'τον ιδρυτη της ανα πασα στιγμη και χωρις ειδοποιηση.Καλωσορισμα λοιπον σε ενα ησυχο και ελευθερο βημα,φιλικα



διαυλος-5

Ζεραρ Χορστ

Η σκέψη είναι ερωτική
«Σε λίγο καιρό θα γίνεις 82 χρόνων. Έχεις κοντύνει έξι εκατοστά, έχεις μείνει 45 κιλά και είσαι πάντα όμορφη, χαριτωμένη και ποθητή. Είμαστε 58 χρόνια μαζί και σ' αγαπώ περισσότερο από ποτέ». Το πραγματικό του όνομα είναι Ζεράρ Χορστ. Γεννήθηκε στη Βιέννη το 1923, αλλά όταν κατέφυγε στη Γαλλία για να γλιτώσει από τους Ναζί και ζήτησε δουλειά σε ένα περιοδικό τού είπαν πως πρέπει να χρησιμοποιήσει ψευδώνυμο, γιατί «στους Γάλλους δεν αρέσουν οι Γερμαναράδες». Διάλεξε το Μποσκέ (άλσος), που είναι η γαλλική μετάφραση του Χορστ. Μα δεν του πήγαινε να υπογράψει μ' αυτό το πρώτο του βιβλίο και επέλεξε μια τρίτη ταυτότητα, Γκορζ, από την πόλη όπου είχαν κατασκευαστεί τα κιάλια που του είχε αφήσει ο πατέρας του, Γκορίτσια για τους Ιταλούς, «μια πόλη ούτε γερμανική ούτε σλοβένικη ούτε ιταλική, κάτι σαν την Τεργέστη». Ως Αντρέ Γκορζ υπογράφει από τότε όλα του τα βιβλία, με θέματα όπως η ηθική, ο καπιταλισμός, η οικολογία και το τέλος της εργασίας. Αλλά το τελευταίο του βιβλίο, το τελευταίο βιβλίο της ζωής του, είναι διαφορετικό. Όλα αυτά τα χρόνια, ο Γκορζ άλλαξε πολλές ταυτότητες αλλά αγάπησε μία γυναίκα. Ασχολήθηκε με πολλές ιδέες, βέβαιος ότι οι ιδέες μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο, αλλά από τη φιλοσοφική του παιδεία έμαθε ότι δεν υπάρχουν καλές ιδέες χωρίς έρωτα, ότι η σκέψη είναι ερωτική. «Αφήνω πίσω μου βιβλία και αρχεία», λέει στη «Λιμπερασιόν.» «Το έργο μου φέρει την ταυτότητά μου. Όταν όμως πεθάνουμε και οι δύο, τι θα ξέρει ο κόσμος για την D.; Δεν έχω γράψει ποτέ γι' αυτήν, παρά μονάχα στον "Προδότη", κι εκεί πολύ αδέξια. Αισθάνθηκα την ανάγκη να ανασυνθέσω κάτι που υπήρξε. Είναι ένα προσωπικό βιβλίο που δεν θα μπορούσα να γράψω παρά απευθυνόμενος σ' εκείνη, το έγραψα για 'κείνη και για μένα». Ο τίτλος του είναι «Γράμμα στην D. Ιστορία ενός έρωτα», και κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Galilee. Το πραγματικό της όνομα δεν το γνωρίζουμε. Γεννήθηκε στην Αγγλία, η οικογένειά της διαλύθηκε στον πόλεμο, μεγάλωσε με τον νονό της σε μια μικρή παραλιακή πόλη, γνώρισε τον άνδρα της ζωής της ένα χιονισμένο βράδυ του 1947, όταν της ζήτησε να χορέψουν. «Μαζί σου ήμουν αλλού», της γράφει, «σ' έναν ξένο τόπο, ξένος απέναντι στον ίδιο μου τον εαυτό. Μαζί σου μπορούσα να στείλω την πραγματικότητά μου διακοπές. Ήσουν το συμπλήρωμα τού απραγματοποίητου πραγματικού». Παιδιά δεν έκαναν, δεν ήταν έτοιμος εκείνος, πίστευε πως αφού δεν είχαν οικογένειες οι ίδιοι δεν είχε νόημα να φτιάξουν μια κι εκείνοι. Η D. πάσχει σήμερα από καρκίνο, το βιβλίο τελειώνει όπως αρχίζει: «Μόλις έγινες 82 χρόνων», οι δύο εραστές συμφωνούν πως αν ποτέ είχαν μια δεύτερη ζωή, θα ήθελαν να την περάσουν μαζί.